Hızla akan zaman, değişen sosyoloji, ona ayak uydurmaya çalışan psikoloji, hepsiyle boğuşan insan ve ruhu. Bu çağın yorgun insanlarının, göz açıp kapayıncaya kadar geçen ömürlerinde, bir nefes, bir soluk olmak gayesiyle, çerçevesini değiştirdik sergilerin. Kendine has anlamlarına mâna katarak derinleştirdik, her bir insanın kendi başına deneyimleyebileceği ayrı tecrübelere dönüştürdük. Çağ ve zaman bizi yutmadan, şiirlerin mısralarında sessizce fısıldanan sözlere kulak verdik. Bu kimi zaman İstanbul oldu, kimi zaman sokaklarında gezen tulumbacılar. Kimi zaman bir çocuk muhayyilesindeki duvarda gölgeler oldu, kimi zaman Beyoğlu. Her şeyin değiştiği, dilin, tarihin ve insanın akıp gittiği yolların çıkmazında kalmamak için tutunduk edebiyata ve sanata. Ezberleri bozan, insanı yutan bu teknoloji çağında, yapay zekaya sanatın elinden tutturduk ve yeniden yürümeye başlasınlar istedik, beraberce el ele ve daima ileriye. Necip Fazıl’dan öğrendik yaptığımız işlere ruhumuzu katıp, şahsiyetlerimizle damga vurmayı. Onun şiirleriyle anladık gidilen yolun çıkmaz sokak olduğunu, ondan öğrendik yolumuzun telkin yolu olduğunu, onun vesilesiyle öğrendik, her insanın idraki kadar faydalanabileceğini her sözden, her eserden, her sesten. Zamanın ötesine geçen fikirlerin, zamanın ötesinde seslere, görüntülere dönüşmesi gerekti. Gözünüzle göreceğiniz kadar net, ama rüyadaymışçasına müphem. Muhayyilenin ve gerçekliğin zıtlığından, seslerin yankılarından, kokuların çağrıştırdığı hatıralardan; zamanın hızından, çok ötelere, zaman ve mekân kavramlarının dahî ötesine taşıyacak bir deneyim, sizi kimi zaman beklenmedik bir ânda yakalar, kimi zaman AKM Galeri Salonunda.

ŞEYMA KISAKÜREK SÖNMEZOCAK